Zwany inaczej borowym. Prastary puszczański duch, opiekun kniei
i pasterz leśnych zwierząt. Potrafił być bardzo złośliwy. Niechcianym gościom
plątał ścieżki, rzucał pod nogi kłody lub zmieniał się w niedźwiedzia i
straszył okropnym rykiem. Jego demoniczny wzrok sprowadzał czasową ślepotę lub
głuchotę. Jednak bywał on również pomocny i uczynny. Wyprowadzał zagubionych
wędrowców z lasów oraz chronił dzieci przed zbójcami i dziką zwierzyną.
Sympatyczna leśna niewiasta, zawsze otoczona przez sarny i jelonki, które chroniła przed myśliwymi. Napotkane dzieci częstowała orzechami i miodem, a ich dzbanki napełniała malinami i jagodami. Czasami pozwalała im również odpocząć w swoim domku. Nie dziwi więc to, że była powszechnie uwielbiana. Jednak potrafiła też dokuczać tym, którzy niszczyli jej królestwo, zabijając zwierzęta oraz karczując lasy. Zsyłała na nich roje komarów, os i jadowitych żmij.

Komentarze
Prześlij komentarz